UTANÇ

Değerlerinin,prensiplerinin,kriterlerinin,erdem safsatalarının,beylik laflarının bir gecede önemsiz hale geldiği bir an vardır.Nedir ki o lanet olası duygu?

Çıkmaza sürükleyen o geceyi,hava kırk derece bile olsa üşüyen ellerini,gecelerden haz duyanın bile artık üzerine kabus gibi çöktüğü karanlığı , dayanılmaz yüzleşmede,sanki matematik sorusu çözer gibi hep doğru bir şık arayışını ancak ne soruyu anladığının ne de formülünü bildiğinin farkındasızlığını , şıklardan gitsen bile anı duvarına bir acı daha eklediğinin pervasızlığını,bir sabah yataktan güçlükle kalktığında kafanda nükseden o duyguların verdiği sarsıcı deneyimi ne yapsan unutamazsın.

Oksijen almalıyım diye hissettim.Oksijen veren ağaca söverek tabi.Evden tam çıkarken o deneyimi halının altına süpürdüm.Sakladım onu bastırdım içimde.Biraz uzak ve ayrı kalmamızdan yararlanarak uç uca eklenerek birleşip, perdenin ardında gizlendiğini bilmeden.

Govinda